Realizacja chemioterapii u chorych w podeszłym wieku — dane z praktyki klinicznej

Wprowadzenie. W populacji osób powyżej 65. roku życia nowotwory lite występują ponad 10 razy częściej niż u osób młodszych. Rzeczywista wiedza na temat realizacji systemowego leczenia chorych w podeszłym wieku poza badaniami klinicznymi jest niewielka i wymaga dalszych analiz. 

Materiał i metody. U 181 kolejnych chorych w wieku ≥ 65 lat leczonych chemioterapią oceniono retrospektywnie przebieg leczenia z uwzględnieniem typu nowotworu, rodzaju stosowanego leczenie (radykalne czy paliatywne), linii leczenia, obecności współistniejących chorób, wskaźnika masy ciała, przewidywanego współczynnika filtracji kłębuszkowej, stężenia hemoglobiny i stosunku neutrocytów do limfocytów oraz stanu sprawności w chwili rozpoczęcia leczenia. 

Wyniki. U co trzeciego chorego (33%) nie zrealizowano założonego planu leczenia, najczęściej z powodu progresji choroby (20% chorych) i nieakceptowalnej toksyczności (10%). Wykazano, że plan leczenia jest częściej zrealizowany u chorych leczonych radykalnie oraz pozostających w chwili kwalifikacji do leczenia w bardzo dobrym stanie sprawności (stopień 0 wg skali ECOG). Niepowodzenie było częściej związane z niskim stężeniem hemoglobiny, niższą masą ciała i wskaźnikiem masy ciała. 

Wnioski. Przedwczesne zakończenie chemioterapii niezwiązane z progresją choroby występuje u chorych w podeszłym wieku rzadko i można je przewidzieć na podstawie rutynowo ocenianych parametrów klinicznych.